Ik spreek veel verschillende mensen over de meest uiteenlopende onderwerpen. Dat is inherent aan mijn vak. Ik zoek namelijk verhalen. Soms raak ik tijdens die zoektocht de persoon achter het verhaal een beetje kwijt. Ik zoek namelijk niet naar mensen maar naar ervaringen, naar passie. Het liefst vertel ik het verhaal van een ander nog mooier of beter geformuleerd door dan dat ze het zelf kunnen vertellen. Soms ontmoet ik iemand wiens verhaal me meer dan gebruikelijk bezighoudt. Dan komt ook de mens achter het verhaal in beeld. Dat gebeurde me vandaag maar liefst drie keer. Ik sprak drie mooie mensen met ontzettend aangrijpende verhalen over dood, hoop, tegenslag, bewustzijn en liefde. Verhalen die eigenlijk rustig een paar dagen in mij moeten marineren voordat ik ze opschrijf. Redelijk kansloos momenteel want ik stroom over.........
What Material Girl?
Uit welk materiaal bestaat deze material girl dezer dagen? Mijn popidool, die in haar documentaire 'In bed with Madonna' nog vol trots haar '100% natural' borsten liet zien en claimde nooit een injectie botox in haar snuitje te laten zetten, is veranderd in een eng plastik poppetje. Ze vindt zichzelf om de zoveel jaar opnieuw uit maar deze look is vooral erg treurig. Ze mag dan in Engeland wonen maar ze gedraagt zich als een hysterische Amerikaanse met een angstvallig 'jeugdsyndroom'. Voor haar geen wondergenen of liters water om er maar zo jong mogelijk uit te zien. Nee, Madolly koos voor achterlijke hoeveelheden botox, fillers in wangen en jukbeenderen en lippen vol siliconen. Combineer dit met dwangmatige macrobiotische minimaaltijden plus vier uur per dag keiharde workouts en je hebt de fantastische 'SkeletorMadge look'. Ze beweegt zich fantastisch en heeft daardoor een jeugdig voorkomen maar helaas staat de tijd voor celebs ook niet stil. Aan de gevolgen van zwaartekracht ontkomen ze net als het voetvolk ook al niet. Sommige vrouwen kiezen er voor om natuurlijk oud te worden. Met rimpels en al. Voor sommigen klinkt dit net zo afschuwelijk als je okselhaar in al haar glorie laten staan. Sommige vrouwen willen nou eenmaal heel graag jong blijven. Heel jong. Zonder rimpels, mimiek, verslapping of verzakking. Voorbeelden genoeg. Helaas dus ook mijn fantastische, prachtige Madonna. Als je achterin de zaal staat, ziet ze er waarschijnlijk fantastisch uit maar dit is 's ochtend toch wel erg schikken voor Guy
Lekkerrrrr
Na de 'post' over het dreigende gebrek aan opdrachten ben ik welgeteld één dag vrij geweest. Minder leuk voor de nog steeds onafgemaakte 'huishoudelijkeklussenlijst' die ik opgesteld had maar des te leuker voor mij persoonlijk én, niet geheel onbelangrijk, mijn bankrekening. (Er moet natuurlijk wél iedere maand € 600,- aan de kinderopvang betaald worden.) Één van de nieuwe opdrachten werd zo aan mij gebriefd: Lekkere mannen; onze beaux in de nieuwste bodyfashion; een mannetje of 8! Klein interviewtje erbij. Oh ja, geen modellenbureaujongens. Echte mannen, die we zo in het wild tegen zouden kunnen komen. Maar wél zonder hangbuiken, vlekken of andere minder flatteuze toestanden. Tja, daar doe ik wel even mijn best voor. Aanstaande maandag is de fotoshoot. 9 beeldschone mannen 'zonder hangbuiken, vlekken of andere minder flatteuze toestanden' verzamelen zich in de studio. Kneiterharde buikspieren, goedgevormde bilpartijen, gladde getrainde borstkasten.........[ohhh] Want, oh ja, had ik al verteld dat Bodyfashion een modewoordje is voor ondergoed?
Model 4 a Day II
fotos by Saskia Osnabrugge
Dit is het bijbehorende verhaal: In totaal 70 jaar vriendschap! Marianne (42), Clementine (44) , Caroline (42) en Sabine (39) leerden elkaar medio 1991 kennen. Zeventien en een half jaar later vieren ze hun vriendschap. Sabine: “Het klinkt misschien een beetje oneerbiedig maar als je Marianne leert kennen dan is het onvermijdelijk dat je binnen de kortste keren in haar familie wordt ingelijfd. Haar zussen krijg je er gratis bij, zeg maar. Verhalen over Clementine en Caroline hoorde ik vanaf dag één. Eigenlijk zonder ze nog persoonlijk te kennen, wist ik precies wie bij wie hoorde, wie wat studeerde of welke levensloopbepalende keuzes gemaakt werden. Marianne kreeg verkering met mijn beste vriend en zo leerden wij elkaar kennen. Ik kwam net terug in Amsterdam van een wereldreis en zij werkte in een hippe kroeg en studeerde bijna af. Ook Clementine was na haar studie veelvuldig aan het reizen en Caroline studeerde en woonde nog in een studentenhuis. Allemaal stonden we aan de vooravond van ons ‘serieuze en volwassen leven’. In die beginperiode ging ik vooral met Marianne om maar de band met Clementine en Caroline was er ook. Wat we alle vier gemeen hebben is dat we nieuwsgierige vrouwen zijn die het avontuur niet schuwen. Niet dat we op expeditie gaan of zo maar we hebben niet altijd de meest voor de hand liggende keuzes gemaakt wat betreft werk of carrière. We zoeken alle vier de uitdaging op en halen graag het maximale uit ons leven. Onze vier levens raken elkaar aan alle kanten. Marianne noemt het de ‘levenskruisbestuiving’. Wij kennen bijvoorbeeld afzonderlijk van elkaar veel dezelfde mensen en af en toe raakt dat elkaar. Zo heeft Marianne jaren via Clementine verhalen over ‘ene’ Sandra gehoord terwijl ze die Sandra via mij al lang kende. Toen we uiteindelijk eens met z’n allen op een feestje stonden viel dat kwartje pas. Ook woon ik nu zelf in Bergen, het dorp waar Marianne, Clementine en Caroline opgroeiden. Door alle positieve verhalen die zij over hun jeugd in Bergen vertelden, werd mijn keuze om te verhuizen vergemakkelijkt. Erg gezellig is trouwens dat Clementine er ook weer woont en inmiddels zien we elkaar weer veel vaker. Met z’n vieren hebben we nu 11 kinderen in de leeftijden vier tot en met elf jaar, drie eigen bedrijfjes, kopzorgen maar ook oplossingen en vooral een boel plezier in ons leven. We zien elkaar eigenlijk veel te weinig maar dat komt wel weer. Wij zijn blij dat we elkaar nu al zo’n tijd kennen.”
Abonneren op:
Posts (Atom)