Markt in Bergen is anders dan zomaar een zaterdagmarkt elders. Hier lopen de dames niet met afgeladen tassen te zeulen. Nee, hier ga je beeldig op het terras van Fabels of Gusto zitten en bekijk je het winkelende gepeupel. Ik loop wel met overvolle tassen te leuren en laat me maar bekijken. Zo ook de jonge makelaar die me passeerde. Zonder boodschappentassen maar met zijn dochtertje nonchalant op zijn arm gedrappeerd. Hij had werk van zijn uiterlijk gemaakt en zijn dochter van anderhalf kon zo in de babyvogue. Hij stoptte naast me omdat een ouder echtpaar het tweetal wilde begroeten. "Dag lieverd, wat zie je er goed uit! En wat is die kleine lekker bruin. Zijn jullie op vakantie geweest?" "Nee, hoor", antwoorde Mr. RealEstate, "Zonnebankje. Die kleine zag zo wit, ik heb haar er een half uurtje bijgelegd." Ik keek nog even om omdat ik hoopte dat hij erbij lachtte, of in ieder geval op een andere manier liet merken dat hij een grapje maakte. Maar hij was bloedserieus. Flabbergasted liep ik verder over de markt. Wonderlijk dorp, wonderlijke mensen, wonderlijke manier om er zeker van te zijn dat je kind je later haat als ze haar derde chemokuur ondergaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten