Als onderstaande quotes uitleg nodig hebben dan heeft het geen enkele zin om nog een letter verder te lezen. Skip maar naar Droomporno of zo…… “This funeral is better than fashion week!” “I'm looking for love. Real love. Ridiculous, inconvenient, consuming, can't-live-without-each-other love. And I don't think that love is here in this expensive suite in this lovely hotel in Paris.” "Now, maybe in the Dominican Republic, people like to share vibrators, but this is America—land of plenty!” “I will wear whatever and blow whomever I want as long as I can breathe and kneel.” “The guy I'm seeing has the funkiest tasting spunk.” “Samantha had the kind of deluded self confidence that caused men like Ross Perot to run for president” “Who knows, he's a man. You could lay your pussy on a table right in front of one and still not know what he's thinking.” SATC stopte al weer vier jaar geleden maar gelukkig zijn de herhalingen net zo hardnekkig als die van FRIENDS. Ik geniet echt van deze serie en doorliep mijn ‘thirties’ met de vier fabuleuze powervrouwen. In ieder karakter zit iets herkenbaars en de combinatie van de vier belichaamt iedere vrouw die ik ken en die ik ben. Neurotisch, Sterk, Preuts, Bang, Fabulous, Lief, hunkerend, stylish, slim, onafhankelijk en aanhankelijk zijn maar een paar kenmerkende steekwoorden die me spontaan te binnen schieten als ik de vier karakters voor de geest haal. Een psycholoog zou nog een veel betere analyse kunnen maken maar laten we niet vergeten dat de serie vooral bedoeld is ter vermaak. Om de dagelijkse dingen te vergeten of om ze juist te herkennen bij anderen. Maar ook om te kwijlen bij de outfits en de fantastische schoenen! Sommige vrouwen werden zelfs een beetje opgevoed door de deze vier vriendinnen. Kregen bijvoorbeeld te zien dat het heel normaal is om een gezond seksleven te willen. Of dat er dus wel meer vrouwen echte liefde willen en blijven zoeken met het risico alleen te blijven. Wat bij veel vrouwen helaas niet is blijven hangen, is het besef dat je best wat meer moeite voor je uiterlijk mag doen. Als je geen geld hebt, dan koop je designerlabels bij de tweedehands winkel of geweldige ripoffs bij H&M en Zara. Of je huurt een designertas bij Sac de Luxe. Maar je gaat niet in een synthetische jurk van de Dappermarkt naar een première! Met de strasketting uit je Madonna periode om je nek en een klein rugzakje als handtas. Are you kidding me? Afgelopen dinsdag was ik uitgenodigd voor de grootse première van SATC The Movie in Amsterdam. 1100 genodigden schreden, gekleed in Black-tie, over de roze loper Tushinski binnen. De een nog ‘C&A sjieker’ dan de ander. In tegenstelling tot Patricia Field, de überstyliste at large van SATC, wist het merendeel van de Nederlandse genodigden zich niet te kleden. Alhoewel, hoofdredactrice van de Glamour Karin Swerink droeg volgens mij een jurk van Fields’ hand en zag ook niet uit. Toen zij het podium beklom in haar grijze vleermuisjurk vroegen Percy Irausquin en ik ons serieus even af of ze zwanger was. Maar goed, de dress code die avond was Glamour Black Tie. Carrie zou het echt niet in haar hoofd halen om underdressed of als ‘female white trash’ naar een feestje te gaan. Om over de ballerina’s van Van Haren en andere platte voetvehikels maar te zwijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten