skip to main |
skip to sidebar
SecondSight Nr.2 is uit met mijn bijdrage over de laatste trend: Porno voor en door vrouwen! Terwijl in de reguliere seksproductenbranche de verkoop van porno-dvd’s gericht op de mannelijke consument sterk afneemt, omdat hij steeds meer op internet films bekijkt, neemt de verkoop van erotische dvd’s voor vrouwen juist toe. En er komen steeds meer typisch vrouwelijke pornofilms. Dat vrouwen van porno genieten is al langer bekend, maar het leeuwendeel van hun filmconsumptie bestond tot voor een paar jaar terug voornamelijk uit meekijken met de man. Vrouwenporno werd wel gekocht, maar voornamelijk door de mannen, omdat vrouwlief ging muiten bij het zien van de zoveelste reguliere pompfilm. Vanuit de branche zien we een grote verschuiving. Vrouwen kopen nu zelf én er wordt ook niet meer alleen met partners naar gekeken. Vrouwen blijken duidelijk de baas over hun eigen seksbeleving. Vrouwenporno heeft niets met feminisme of vrouwvriendelijkheid te maken. Het gaat om porno die gemaakt is vanuit een vrouwelijke ‘point of view’. Er komen steeds meer vrouwelijke producenten op de markt, want ook hier geldt weer dat seksuele smaak, en dus de vraag, divers is. Wil de ene vrouw de nadruk op de verhaallijn hebben, zo vindt de andere een ‘gangbang’ opwindend. Het is ook niet zo dat alle vrouwen vooral tederheid en sensualiteit willen zien. Er wordt ook harde porno gemaakt door vrouwen. Wat je wel bijna altijd ziet in vrouwenporno, is echt genot. Gespeeld gekreun Candida Royalle, de eerste vrouwelijke pornoproducente, vindt dat ook het allerbelangrijkste. Royalle – onlangs in Nederland ter gelegenheid van het twintigjarig bestaan van Mail & Female, een aanbieder van seksproducten voor vrouwen – wil echte geilheid laten zien, dus juist die gelukzalige glimlach in plaats van het harde en gespeelde gekreun en vingergelik dat je in de reguliere porno tegenkomt. De Amerikaanse serie ‘Sex and the City’ heeft zeker invloed gehad op de seksuele openheid van westerse vrouwen. Iedere vrouw zou af en toe wel een Samantha willen zijn. Een seksuele veelvraat die, niet gehinderd door iets onhandigs als verliefdheden, haar bed deelt met wie ze wil. Onderling spreken vriendinnen explicieter over seks en verlangens en gaan de schaamte voorbij. Vaak weten vrouwen zelfs welke vriendinnen een vibrator in huis hebben. De vrouwelijke pornomarkt is niet nieuw. Dat bewijst het succes van Mail & Female en andere aanbieders van vrouw-vriendelijke seksartikelen. Maar vrouwen nemen anno 2008 zelf het heft in handen en kopen hun eigen porno. Vrouwenporno is booming en hoewel ‘sleazy’ heel lekker kan zijn, slijt het ranzige laagje er toch langzaam maar zeker af.
Get in Shape #3 ligt in de winkel. Bergen, maandag 16 juni rond 19:30 uur. De kinderen hebben al gegeten, Andy is nog onderweg en ik zit aan tafel met een bord pasta voor mijn neus de post door te nemen. Onderop de stapel een envelop van Sanoma met de nieuwste GIS. Oh ja, mijn detoxverhaal. Je weet wel, mijn ervaringen na die week bezinning in Turkije. Toen ik zo vol vuur, energie, doorzettingsvermogen en strakke buikspieren terugkwam uit Turkije. Ik schuif nog een hap gegrilde groente met ravioli naar binnen. Daar sta ik op pagina 101. Een en al 'glamour' met mijn Ray Ban Aviator en mijn grote bek. "....dit is de kickstart voor een gematigder eetpatroon..." lees ik terwijl ik nog een hap neem en de knoop van mijn spijkerbroek voel springen.......
Als onderstaande quotes uitleg nodig hebben dan heeft het geen enkele zin om nog een letter verder te lezen. Skip maar naar Droomporno of zo…… “This funeral is better than fashion week!” “I'm looking for love. Real love. Ridiculous, inconvenient, consuming, can't-live-without-each-other love. And I don't think that love is here in this expensive suite in this lovely hotel in Paris.” "Now, maybe in the Dominican Republic, people like to share vibrators, but this is America—land of plenty!” “I will wear whatever and blow whomever I want as long as I can breathe and kneel.” “The guy I'm seeing has the funkiest tasting spunk.” “Samantha had the kind of deluded self confidence that caused men like Ross Perot to run for president” “Who knows, he's a man. You could lay your pussy on a table right in front of one and still not know what he's thinking.” SATC stopte al weer vier jaar geleden maar gelukkig zijn de herhalingen net zo hardnekkig als die van FRIENDS. Ik geniet echt van deze serie en doorliep mijn ‘thirties’ met de vier fabuleuze powervrouwen. In ieder karakter zit iets herkenbaars en de combinatie van de vier belichaamt iedere vrouw die ik ken en die ik ben. Neurotisch, Sterk, Preuts, Bang, Fabulous, Lief, hunkerend, stylish, slim, onafhankelijk en aanhankelijk zijn maar een paar kenmerkende steekwoorden die me spontaan te binnen schieten als ik de vier karakters voor de geest haal. Een psycholoog zou nog een veel betere analyse kunnen maken maar laten we niet vergeten dat de serie vooral bedoeld is ter vermaak. Om de dagelijkse dingen te vergeten of om ze juist te herkennen bij anderen. Maar ook om te kwijlen bij de outfits en de fantastische schoenen! Sommige vrouwen werden zelfs een beetje opgevoed door de deze vier vriendinnen. Kregen bijvoorbeeld te zien dat het heel normaal is om een gezond seksleven te willen. Of dat er dus wel meer vrouwen echte liefde willen en blijven zoeken met het risico alleen te blijven. Wat bij veel vrouwen helaas niet is blijven hangen, is het besef dat je best wat meer moeite voor je uiterlijk mag doen. Als je geen geld hebt, dan koop je designerlabels bij de tweedehands winkel of geweldige ripoffs bij H&M en Zara. Of je huurt een designertas bij Sac de Luxe. Maar je gaat niet in een synthetische jurk van de Dappermarkt naar een première! Met de strasketting uit je Madonna periode om je nek en een klein rugzakje als handtas. Are you kidding me? Afgelopen dinsdag was ik uitgenodigd voor de grootse première van SATC The Movie in Amsterdam. 1100 genodigden schreden, gekleed in Black-tie, over de roze loper Tushinski binnen. De een nog ‘C&A sjieker’ dan de ander. In tegenstelling tot Patricia Field, de überstyliste at large van SATC, wist het merendeel van de Nederlandse genodigden zich niet te kleden. Alhoewel, hoofdredactrice van de Glamour Karin Swerink droeg volgens mij een jurk van Fields’ hand en zag ook niet uit. Toen zij het podium beklom in haar grijze vleermuisjurk vroegen Percy Irausquin en ik ons serieus even af of ze zwanger was. Maar goed, de dress code die avond was Glamour Black Tie. Carrie zou het echt niet in haar hoofd halen om underdressed of als ‘female white trash’ naar een feestje te gaan. Om over de ballerina’s van Van Haren en andere platte voetvehikels maar te zwijgen.