Het is niet nieuw dat gevestigde en zelfs oubollige bedrijven goede sier maken met een ontwerper van naam. Jaren terug ontwierp Frans Molenaar al fietsen voor Sparta en Jan des Bouvrie tuinkussens voor de Blokker (en nu weer lampen voor de Gamma.) Wat te denken van de hype die H&M veroorzaakte met ontwerpers als Karl Lagerfeld, Stella McCartney en Victor & Rolf. Achterliggende gedachte is natuurlijk dat design, of het nu om couture of industrieel design gaat, bereikbaar wordt voor de grote massa. Soms best jammer, omdat het juist leuk is om iets te hebben dat weinig anderen zich kunnen veroorloven omdat het een meesterlijk ontwerp is. Maar feit blijft dat aan unieke ontwerpen ook een flinke prijskaart hangt.Sommige designers vinden het geweldig dat hun creaturen op iedere straathoek te koop zijn. Het geeft ze naamsbekendheid, als ze dat al nodig hebben, en het opent deuren naar nieuwe projecten. Mijn favoriete Nederlandse designer is Marcel Wanders. Helaas is het enige stuk dat ik uit zijn studio heb de B.L.O. Als ik een bodemloos budget zou hebben dan had ik mijn badkamer betegeld met zijn ontwerpen voor Bisazza, had ik zijn kranen van Boffi, hingen door mijn hele huis Zeppelins van zijn hand en stonden er twee Knotted Chairs. Maar goed, dat gaat dus niet want alleen al de Zeppelin kost een slordige 3000 euro. Gelukkig is Marcel meer dan commercieel ingesteld en maakte samen met Holland Electro (HE) een audio lijn voor…schrik niet...Leen Bakker. En mooi dat ik het vind. Kwijlend van hebberigheid bladerde ik door de folder. Ik hoop dat de normale Leen Bakker klant het helemaal ruk vindt en er niets van moet hebben. Zo ben ik dan wel weer natuurlijk; wél voor een prikkie design willen kopen maar niet willen dat suffige types, of nog erger, Ikeamensen, hun huis opleuken met Wanders' spul.
